Είπε χαρακτηριστικά πως στόχος τότε ήταν η δημιουργία τειχών προστασίας που θα απέτρεπαν τη διασπορά της κρίσης σε άλλες χώρες της ευρωζώνης. «Η κρίση στην ευρωζώνη δεν είχε προηγούμενο. Οι κίνδυνοι για ντόμινο ήταν υψηλοί», είπε χαρακτηριστικά ενώ ξεχώρισε την Ελλάδα ως μοναδική περίπτωση «όπου παρότι οι αρχικοί στόχοι αποδείχτηκαν υπερφιλόδοξοι, το πρόγραμμα υπονομεύτηκε από επαναλαμβανόμενες πολιτικές κρίσεις, αντίδραση από συμφέροντα και σοβαρά προβλήματα στην εφαρμογή που οδήγησαν σε μία πολύ βαθύτερη ύφεση από όσο αναμενόταν. Από την άλλη, η Ελλάδα ανέλαβε μία τεράστια προσπάθεια προσαρμογής με άνευ προηγουμένου βοήθεια από τους διεθνείς της εταίρους».
Η κ. Λαγκάρντ παραδέχτηκε εξάλλου ότι «Οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές υποτιμήθηκαν αρχικά, ενώ και η παγκόσμια αλλά και ευρωπαϊκή ανάκαμψη, ήταν ισχνότερη από όσο αναμενόταν», ενώ τόνισε ότι «Ο επαναλαμβανόμενος φόβος του Grexit οδήγησε σε πολύ βαθύτερη ύφεση, στην Ελλάδα», επαναλαμβάνοντας πως «οι αρχικές υποθέσεις του προγράμματος ήταν υπερφιλόδοξες».
Ωστόσο η κ. Λαγκάρντ είπε πως το ταμείο ήδη έχει μάθει μέσω της εσωτερικής αξιολόγησης και έχουν γίνει αλλαγές σε διαδικασίες, έχουν αλλάξει οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές και έχει επικρατήσει περισσότερος ρεαλισμός αναφορικά με τις προσδοκίες για το ρυθμό των μεταρρυθμίσεων. Υπενθύμισε πως το Ταμείο επιμένει ακόμη για περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους.
Η επικεφαλής του ΔΝΤ θεωρεί το επιτυχημένα τα προγράμματα αφού αποσοβήθηκε ο συστημικός κίνδυνος και η Ελλάδα παρέμεινε στην ευρωζώνη, κάτι που αποτελούσε καίριο στόχο.
Αναφορικά με τις προτάσεις της έκθεσης για αναμόρφωση των διαδικασιών του Ταμείου, η κ. Λαγκάρντ απέρριψε την πρώτη που αφορούσε την αλλαγή των διαδικασιών του Ταμείου ώστε να μην αφήνει χώρο για πολιτικές παρεμβάσεις, λέγοντας πως δεν στοιχειοθετείται κάτι τέτοιο επαρκώς στην έκθεση. Ωστόσο, έκανε δεκτές τις υπόλοιπες προτάσεις.
