Καλλιεργητικές συμβουλές άρδευσης και λίπανσης για το βαμβάκι

Για να ξαναφέρουµε την ποιότητα βαµβακιού στην χώρα µας, πρέπει να εµπλουτίσουµε τα βαµβακοχώραφά µας µε φώσφορο και κάλλιο. Μ΄ αυτό τον τρόπο τα βαµβάκια µας θα έχουν τα καρύδια που χρειαζόµαστε για µια καλή παραγωγή ενώ θα πρέπει να σπέρνουµε τις ποικιλίες που θέλουν οι βιοµηχανίες και τις πιστοποιούν, προτείνει ο Νίκος Βαρδούλης. Ο µέντορας του βαµβακιού όπως τον χαρακτηρίζουν οι συνάδελφοί του στη Θεσσαλία, αναλύει στην Agrenda το καλλιεργητικό καλεντάρι που ακολουθεί, όντας ένας καλλιεργητής µε τις µεγαλύτερες αποδόσεις στον κάµπο και την ποιοτικότερη παραγωγή:

 «Κάνω κάθε 2 χρόνια αναλύσεις εδάφους και διατηρώ όλα τα κτήµατα πλούσια σε φώσφορο και κάλιο. Επειδή µας πιέζει ο κύκλος πρέπει η κάθε εργασία να γίνεται στην ώρα της. Την άνοιξη στην προετοιµασία πριν σπείρουµε, αν το χωράφι δεν είναι στεγνό, δεν µπει δηλαδή στον ρώγο του, δεν µπαίνουµε. Η ρίζα δεν θα µπορεί να διεισδύσει σε έδαφος λασπώδες που έχει πετρώσει. Μια καλή προετοιµασία χωραφιού µας δίνει την δυνατότητα καλού φυτρώµατος. Μετά τα µέσα Μαΐου κάνουµε ένα σκαλιστήρι και δηµιουργούµε στο κέντρο ακριβώς των σειρών ένα µικρό αυλάκι, ώστε να σταµατάει το λάστιχο ποτίσµατος».

Πρέπει το βαµβάκι να δέσει χαµηλά

«Για να πετύχουµε την µέγιστη παραγωγή πρέπει το βαµβάκι µας να δέσει χαµηλά. Μόλις το βαµβάκι µας ζητήσει το πρώτο νερό µετά το πρώτο 10ήµερο του Ιουνίου, δίνουµε ένα γενναιόδωρο πότισµα για να γεµίσει τον θάλαµο νερό, όπου εκεί που θα φτιάξει το ριζικό του σύστηµα, ώστε να γίνει οµοιόµορφο αργότερα το φυτό µας. Ένα φοβερό εργαλείο για το βαµβάκι είναι το Pix, το οποίο εγώ το δουλεύω σε τέσσερις δόσεις. Μόλις βγάλει τα πρώτα του χτένια χρησιµοποιώ την 1η δόση 20 γρµ. το στρέµµα για να µην υπερβαίνουν τα µεσογονάτια διαστήµατα τους 6 πόντους. Στην συνέχεια κάθε 12-13 µέρες χρησιµοποιούµε τις υπόλοιπες δόσεις ανάλογα µε την ανάπτυξη του φυτού, για παράδειγµα 2η δόση 30-40 γρµ., 3η δόση 50 γρµ. και 4η που βγαίνει τέλος Ιουλίου 60-70 γρµ. Το άζωτο δεν µε απασχολεί πριν την σπορά, οι ανάγκες του φυτού είναι ελάχιστες. Το δίνουµε από το 1ο πότισµα έως το τέλος Ιουλίου , όταν το φυτό πεινάει και τότε πρέπει να είναι πλούσιο και όχι κάτω από 18-20 µονάδες το στρέµµα».

∆εν ψεκάζουµε προληπτικά

«Η πείρα µου έδειξε ότι δεν ψεκάζουµε προληπτικά αλλά στοχευµένα και κυρίως στα πρώτα στάδια προσέχουµε να µην χαλάσουµε την πανίδα µε τα ωφέλιµα έντοµα και επέλθει ανισορροπία στο χωράφι, τουλάχιστον µέχρι τέλος Ιουλίου. Υπάρχουν σήµερα σκευάσµατα για το πράσινο σκουλήκι και τους αλευρώδεις που δεν εξοντώνουν τα ωφέλιµα και δεν επιβαρύνουν την καλλιέργεια».

∆ιαχείριση του νερού

«Αν κάνουµε όλα τα παραπάνω και δεν κάνουµε σωστή διαχείριση νερού, δεν θα µπορέσουµε να πετύχουµε µεγάλες αποδόσεις. Μετά το γενναιόδωρο νερό οι ανάγκες του φυτού δεν είναι µεγάλες, συµπληρώνουµε το 40%-50% του νερού που χάνει µε την εξάτµιση και ανάλογα µε τις καιρικές συνθήκες ποτίζουµε κάθε 5 µέρες περίπου. Στο επόµενο πότισµα συµπληρώνουµε το 60% των αναγκών, µετά το 70%, στην συνέχεια το 80%-90% και από 25 Ιουλίου έως 5 Αυγούστου συµπληρώνουµε όσο αυξάνεται η εξάτµιση. Από κει και έπειτα πάµε πιο χαλαρά και µειώνουµε σταδιακά τις ποσότητες νερού έως τέλος Αυγούστου όπου και σταµατάµε. Αν οι συνθήκες του Σεπτεµβρίου είναι ξηροθερµικές, δίνουµε ένα 8ωρο πότισµα µε σταγόνα, διαφορετικά τα κάτω πρώιµα καρύδια που δίνουν τα πολλά γραµµάρια, θα ανοίξουν χωρίς να έχουν γεµίσει σωστά. Κάνοντας όλα τα παραπάνω, δεν ποτίζουµε αλόγιστα και εξοικονοµούµε και 20% νερό.
Όταν ανοίξει το 70 % των καρυδιών κάνουµε αποφύλλωση για να πέσουν τα φύλλα και να πάρουµε καθαρό και άριστο βαµβάκι, υψηλή δηλαδή ποιότητα και να συντοµεύσουµε τα υπόλοιπα καρύδια ώστε να κάνουµε την δεύτερη συγκοµιδή µέσα στον Οκτώβρη και να οργώσουµε τα χωράφια πριν τα πρωτοβρόχια.
Έτσι οι εργασίες γίνονται στην ξερή γη, είµαστε εµπρόθεσµοι στο ετήσιο πρόγραµµά µας και µπαίνουµε στην νέα σεζόν µε αισιοδοξία.
Όταν ωριµάσουν τα βαµβάκια καλό θα ήταν να µαζεύονται όσο τον δυνατόν γρηγορότερα γιατί ο καιρός το φθινόπωρ ο είναι απρόβλεπτος. Στη ζωή µου έχω δει µηχανές που κάνουν 15 και 25 µέρες να µπούνε στα χωράφια, µε αποτέλεσµα να υποβαθµίζεται η ποιότητα µέσα στο ίδιο το χωράφι. Γνώµη µου είναι για να φτιάξουµε την ποιότητα, επειδή οι µηχανές δεν προλαβαίνουν από τις 10 το πρωί µέχρι 7 το απόγευµα που είναι ξερό να δουλεύουν και το βράδυ. Επειδή όµως το βράδυ η υγρασία ανεβαίνει από το 10%-15% θα πρέπει οι µηχανές να σταµατάνε σε ένα όριο υγρασίας που θα προσδιοριστεί».