Το µώλυ, το µυθικό αυτό βότανο, δεν έχει ταυτοποιηθεί ακόµα. Ωστόσο, πρόσφατα µια οικογενειακή επιχείρηση από το Βόλο έδωσε τη δική της ερµηνεία στο µύθο. Με οχτώ πρωτότυπα µείγµατα βοτάνων, ο Χριστόδουλος Βηλαράς, επί 20 χρόνια τραπεζικός υπάλληλος και διδάκτωρ Θεολογίας, προσπαθεί «να απελευθερωθεί από τις σύγχρονες Κίρκες».
Ο Χριστόδουλος Βηλαράς, αξιοποιώντας τόσο τα βότανα της ελληνικής γης, όσο και κάποια εισαγόμενα, παρασκευάζει βιολογικό τσάι βοτάνων στο εργαστήριό του στο Βόλο. Άξιοι βοηθοί στο εγχείρημα αυτό αναδείχθηκαν τα δυο του παιδιά, Κωνσταντίνος και Στεργιάννα.
Η εταιρεία «Μωly the mythic antidote» ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 2017, ωστόσο οι πρώτες πωλήσεις έγιναν φέτος τον Μάρτιο, όταν «βγήκε επίσηµα στις αγορές», όπως δήλωσε στην εφηµερίδα Agrenda. Από το εργαστήριό του στο Βόλο επεξεργάζεται βιολογικά βότανα, ως επί το πλείστον από Έλληνες παραγωγούς, για να φτιάξει ροφήµατα µε τσάι, στα οποία µάλιστα έχει αντικαταστήσει το κλασσικό σχοινάκι µε ένα κλωναράκι από το τσάι του βουνού. Μάλιστα αυτή την πρωτότυπη ιδέα, την έχει κατοχυρώσει σαν δίπλωµα ευρεσιτεχνίας, ενώ η λογική πίσω από αυτή είναι «η ανάγκη να βάλουµε κι άλλες αισθήσεις στην παρασκευή του αφεψήµατος, αφού µε την πατέντα αυτή συµµετέχει τώρα και η αφή. Έλλειπε από ένα τελικό προϊόν η αίσθηση της επικοινωνίας µε τη φύση, η χαρά του βοτάνου, το να το πιάσεις, να το µαζέψεις και να το ζήσεις», εξηγεί ο ίδιος.
Η εταιρεία «Μωly the mythic antidote» ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 2017
Βοηθοί στην προσπάθεια του κ. Βηλαρά, τα δύο του παιδιά, ο Κωνσταντίνος και η Στεργιάννα, µε τον µεν να έχει αναλάβει τα µέσα κοινωνικής δικτύωσης και τη δε την επιµέλεια της υλοποίησης των παραγγελιών, ενώ συµµετέχει γενικότερα στην παραγωγή.
Χρειάζεται φιλοσοφία και ιστορία σε μια καινούργια επιχειρηματική προσπάθεια
«Στην αγορά προχωράς µε βάση τις συνεργασίες, που µπορείς να κάνεις αλλά και µε το κενό που βρίσκεις ότι υπάρχει στην αγορά. Θεώρησα ότι υπήρχε ένα κενό στην αγορά, σε µαγαζιά µε βότανα µου έλεγαν πως ήρθαν και άλλοι 100. Αυτό όµως ο καθένας µπορεί να το λύσει µε τον δικό του τρόπο», υποστηρίζει ο κ. Βηλαράς, ο οποίος αυτή τη στιγµή, και µέσα σε λιγότερο από 10 µήνες κατάφερε να κλείσει συµφωνίες µε καταστήµατα στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πελοπόννησο, την Κατερίνη, την Κρήτη, τη Σαντορίνη, αλλά και σε άλλα νησιά.
"Έλλειπε από ένα τελικό προϊόν η αίσθηση της επικοινωνίας µε τη φύση, η χαρά του βοτάνου, το να το πιάσεις, να το µαζέψεις και να το ζήσεις", εξηγεί ο κ. Βηλαράς
«Από µικρό παιδί ασχολούµαι µε µανιτάρια κι άλλες αγροτικές εργασίες» αφηγείται, εξηγώντας πως η ενασχόλησή του µε τα βότανα τον έκανε να συνειδητοποιήσει ότι «ο χώρος αυτός είχε κάποιο ενδιαφέρον». Έτσι, παρέα µε έναν φίλο του ξεκίνησε τις πρώτες έρευνες, προκειµένου να δει τι κενό υπάρχει στην αγορά αυτή. Στη συνέχεια, σε συνεργασία µε τον βοτανολόγο ιατρό Μανώλη Μάνο επιχείρησε να καταλήξει στον κατάλληλο συνδυασµό βοτάνων, ο οποίος θα ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές που ήθελε. Είναι µια συνεργασία που χρειάστηκε περίπου έξι µήνες προκειµένου να καταλήξουν οι δυο άντρες στην τελική συνταγή, που αφορά οχτώ προϊόντα τα οποία αφενός έχουν κάποιο όφελος στον άνθρωπο που τα καταναλώνει, αφετέρου δεν ξεγεύγουν από τα όρια του ΕΦΕΤ, µε τη χρήση καταξιωµένων στη συνείδηση του κόσµου µεν βοτάνων, αλλά µε πιο έντονη δράση. Η φύση της επιχείρησης είναι τέτοια, ώστε το βασικότερο έξοδο για το ξεκίνηµά της ήταν η εγκατάσταση. «Η διαδικασία παραγωγής δεν απαιτεί επενδύσεις σε µηχανήµατα, αφού όλα τα προϊόντα είναι χειροποίητα», εξηγεί ο κ. Βηλαράς και προσθέτει ότι «τα έξοδα εγκατάστασης ήρθαν από το πρόγραµµα ΕΣΠΑ, περίπου 60.000 ευρώ για δύο χρόνια».
Στα ροφήµατα µε τσάι έχει αντικαταστήσει το κλασσικό σχοινάκι µε ένα κλωναράκι από το τσάι του βουνού.
Βασικός στόχος του κ. Βηλαρά είναι να είναι βιώσιµη η επιχείρησή του, η οποία αυτή τη στιγµή απασχολεί δυο µόνιµους υπαλλήλους πέρα από τα παιδιά του, βλέποντας πως υπάρχουν προοπτικές να αναπτυχθεί η εταιρεία µέσω του ανοίγµατος καινούριων αγορών, κάτι που θα συµβαδίσει και µε την αύξηση των παραγωγικών δυνατοτήτων.
